မိုက္ရာကေမွာင္

ေမွာင္ေနတာကေတာ႔
ေနရာအနွံ႔....
ပညာေရးလည္းေမွာင္
က်မ္းမာေရးလည္းေမွာင္
ဆက္သြယ္ေရးလည္းေမွာင္
တရားေရးလည္းေမွာင္
ေနာက္ဆံုး
ဘုရားေစ်းပါေမွာင္ေပါ႔။

လ်ွပ္စစ္မီးမစီးနိုင္မွေတာ႔
ကမာၻအနံွံံ႔ၿဖန္႔ၾကက္မယ္႔စိတ္ကူးေတြလည္းေမွာင္
ဖေယာင္းတိုင္နဲ႔ကမာၻမပတ္နိုင္ေလေတာ႔
အမ်ားသူငါရဲ႔အနာဂါတ္ေတြလည္းေမွာင္ေပါ႔။

အေမွာင္ထုရဲ႔တရားခံက
နိုင္ငံၿခားသြားေနတဲ႔သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ေတြမဟုတ္
က်ိဳးယိုင္ေနတဲ႔တာ၀ါတိုင္ေတြမဟုတ္
ေခၚတိုင္းမလာတဲ႔မိုးေဒ၀ါလည္းမဟုတ္။

ေသခ်ာတာက
ေနရာတကာေမွာင္ေနတာ
မေရရာတဲ႔လူညာတခ်ိဳ႔ေၾကာင္႔ပဲ။
                                                    သံလြင္ခ

အေၿပာေကာင္းၾကသူမ်ား

နွင္းတဖြဲဖြဲက်
၀န္းက်င္တခုလံုးၿဖဴလြလြနဲ႔
လွလိုက္တဲ႔ရွုဳခင္းတဲ႔
မီးလင္းဖိုနံေဘးက
ခန္းစီးစေႏြးေႏြးကို
မ ရင္းၾကည္႔သူကေၿပာတယ္။

အၿငိဳးတၾကီးရြာတဲ႔မိုး
လ်ွပ္ပန္းႏြယ္ေတြတမ်ိဳးတိုးလို႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔
မရိုးတဲ႔သဘာ၀တရား
ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ပါလားတဲ႔
အသံလံုခန္းတြင္းက
မွန္ၿပဴတင္းကိုထြင္းၾကည္႔သူကေၿပာတယ္။

ၿပင္းလိုက္တဲ႔ေန
ရြက္ေၾကြေတြေလထဲေမ်ာ
ဥၾသတြန္သံေနွာေတာ႔
သာယာလိုက္တဲ႔ၿဖစ္ခ်င္း
ဘယ္သီခ်င္းမွမမီွဘူးတဲ႔
စိမ႔္ေနတဲ႔အခန္းတြင္းက
လွမ္းေငးရင္း ၾကည္႔သူကေၿပာတယ္။

တကယ္တမ္း
လက္ေတြ႔က်က်
ခံစားရဖို႔ဆိုရင္
ေနပူက်ဲက်ဲ

   မိုးသည္းသည္းနဲ႔

နွင္းဖြဲဖြဲမွာ
အမိုးမပါ 

   အကာဗလာနဲ႔
   ေၿမြမမွဳကင္းမေၾကာက္
   တေခါက္ေလာက္
   လမ္းေလ်ွာက္
   ၾကည္႔လိုက္ပါလား.။
                              

                       သီတာေအာင္( သံလြင္ခ)

လဲ-ၾကသူမ်ား

တခိ်ဳ႔ေတြက
သိကၡာတရားကို
အသၿပာနဲ႔လဲတယ္။

တခ်ိဳ႔ေတြကေတာ႔
ယံုၾကည္မွဳတခုနဲ႔
အနာဂတ္ေတြကိုလဲတယ္။

တခ်ိဳ႔ေတြက
လူမသမာမွန္းသိလ်က္နဲ႔
သူေတာ္ေကာင္းနဲ႔လဲတယ္။

တခ်ိဳ႔ေတြကေတာ႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားအလွေတြဖြဲ႔
လက္နက္နဲ႔လဲတယ္။

ဘာအတြက္ပဲလဲလဲ
ဘာနဲ႔ပဲဲလဲလဲ
ကိုယ္ေရးတဲ႔သမိုင္းကေတာ႔
ဘာနဲ႔မွလဲလို႔ မရတဲ႔
ကိုယ္႔သမိုင္းစစ္စစ္
အၿမဲ ၿဖစ္ေနမွာပဲ။ ။

သံလြင္ခ

ရင္တြင္းကဗ်ာ..

မိန္းမလက္နက္
မ်က္ရည္စက္တဲ႔
မွတ္မွတ္ရရ
မသံုးၿဖစ္ေလာက္ေအာင္ရိွတဲ႔က်မ
၁၃ရက္ေသာၾကာအေရာက္
လြတ္ေၿမာက္မွဳစာမ်က္နွာေပၚက
သူရဲေကာင္းခြပ္ေဒါင္းတို႔ကိုအၿမင္
ပံုရိပ္ထင္ပီၿပင္ရာက
မွဳံရိပ္ဆင္၀ိုးတ၀ါးၿဖစ္မွ
ဂ်ပန္ဟုကၠဴကဗ်ာတပိုင္းတစ
သြားသတိရမိေပါ႔..
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုသူရဲေကာင္းၾကီးထင္ေနတုန္း
ပါးၿပင္ေပၚမွာမ်က္ရည္စေတြနဲ႔တဲ႔.။
သံလြင္ခ